VERBODEN TOEGANG
maar je hoeft er ook niet heen. Zwart
uit de gatenrij, diep in het steen. Stilte
zal daarachter zijn. Gevaar. Over leeg terrein
de wind. Leven dat hier een eeuwlang duurde
is op een dag verdwenen met het vuur
waarvan de rook, tot bedaren gebracht
in de fiere pijp, zich traag verspreidde
over de rivier, het land. Gewoon en vergeten
als op een prent die er al jaren hangt.
Niets dat aan de oever nog beweegt.
Een graf geworden waaromheen allang
geen pijn meer is. Steen. Alleen nog steen,
zoveel en ook een naam:
VOORUITGANG.